جناب آقای جعفر صفوی | مالک برند باگت

تاریخچه

ظرافت، پشتکار و تمایز، اصول اساسی موفقیت در هر کسب و کاری است که با نگاهی به گذشته مجموعه باگت میتوان این سه عنصر را در تمامی تار و پور این مجموعه به وضوح رویت کرد. اگر به دنبال شاهدی برای تأیید این جمله باشیم که “هیچ موفقیتی اتفاقی نیست” ، می توان نام مجموعه باگت را با اطمینان بر زبان آورد.

در حال حاضر رستوران باگت یکی از خوش نام ترین رستوران های کشور می باشد که مشتری مداری، صمیمیت و حرفه ای بودن این مجموعه، آن را تا حدی متمایز ساخته که امروز یک رستوران محبوب در میان مردم قلمداد می شود.

اولین شعبه رستوران باگت توسط جناب آقای جعفر صفوی  به همراه دو برادر دیگر ایشان آقایان جواد و مجتبی صفوی، در سال  1384 در زعفرانیه افتتاح شد. دومین تحول در مسیر رشد باگت با افتتاح شعبه پانصد متری در پاسداران اتفاق افتاد؛  مدیریت یک شعبه با مساحتی قابل توجه، جزئیاتی را پیش روی مالکان آن قرار داد که چالش های زیادی در مدیریت رستوران را ایجاد کرد. آنچه حائز اهمیت است استقامت باگت در مقابل تمامی مشکلات و چالش ها و توانایی این مجموعه در تبدیل تهدید ها به فرصت های قابل توجه بوده است که پس از بررسی دقیق تر تنها یک دلیل برای آن یافت می شود و آن هم چیزی جز اتحاد و انسجام برادران صفوی نبوده است.

در سال 1389 مجموعه باگت با افتتاح دو شعبه در سعادت آباد و فرمانیه، به یک مجموعه سه شعبه ای تبدیل شد. در حال حاضر رستوران باگت دارای شش شعبه در مناطق پاسداران، سعادت آباد، اندرزگو، تهرانپارس، بلوار فردوس و جردن می باشد و با چشم انداز افتتاح 40 شعبه در سراسر کشور همواره خلاقیت و نوآوری را به عنوان محوریت اصل تمایز، سرلوحه کار خود قرار داده است.

نگاه جعفر صفوی به صنعت رستوران ایران

اگر بخواهیم بخشی از موفقیت باگت را ناشی از شانس واقبال بدانیم، تنها توجیه موجود این است که باگت کار خود را زمانی آغاز کرد (سال 1384) که رقابت حاکم بر صنعت رستوران به هیچ عنوان به شدت رقابت موجود در این روز ها نبوده است. این رقابت به تدریج افزایش پیدا کرد. چندین سال پیش، صنعت رستوران برای افرادی از قشر دهک های پایین جذابیت خاصی داشت؛ این افراد سرمایه ای در دست داشتند و تصور می کردند که شغل رستوران داری آسان است و بدون آگاهی از جزئیات رستوران داری، وارد آن می شدند. اما در نهایت این صنعت به قتلگاهی برای آنان تبدیل شد.

در حال حاضر شکل رقابت در صنعت رستوران تغییر کرده است؛ در نگاه سطحی، ممکن است این رقابت برای ما تهدید آمیز باشد اما من از وجود این رقابت خوشحال هستم. چراکه در حال حاضر افرادی به این صنعت ورود می کنند که اولاً توانایی مالی کاملی برای پوشش تمامی هزینه های راه اندازی رستوران را دارند؛ دوماً می توان گفت با توجه به ارتباطی که احتمالا بین وضعیت مالی و توانایی ذهنی افراد وجود دارد، این افراد  از توانایی و تجربه بالایی برخوردار هستند. لذا با توجه به این موارد، رقابتی جدی و قوی در حال حاضر در صنعت رستوران ایران وجود دارد.

یک رستوران معمولا پانزده ساعت از شبانه روز در جریان است و مواد اولیه ای که در آن به کار گرفته می شود اگر سه ساعت در گرما بماند کاملا فاسد و خراب می شود، این یکی از نشانه های حساس بودن این کسب و کار می باشد و از سوی دیگر متاسفانه ورودی نیروی انسانی در این صنف از حداقل استاندارد ها برخوردار است که کمی کار را سخت می کند. لذا با توجه به این موارد میتوان ادعا کرد که دام های زیادی برای شکست شما در این صنعت فراهم و موجود می باشد.

راه حل مقابله با این مشکلات این است که شما بایستی یک چرخه سالم ایجاد کنید؛ و از این طریق میزان هدر رفت یا پرتی مواد اولیه خود را مشخص سازید و به نوعی مصرف خود را کنترل کنید. بایستی این چرخه یا زنجیره را به نوعی اصلاح کنید که میزان پرتی نهایتا 10 درصد باشد و از این میزان تجاوز نکند. مهمترین قسمت سر پا نگه داشتن این زنجیره اقتصادی، توانایی شما در کنترل چیزی است که آن را کنترل زنجیره مصرف کالا می نامیم. شاید باورتان نشود که اگر یک هسته مرکزی کنترل وجود نداشته باشد و این زنجیره را سالم و سلامت حفظ نکنیم، تا چه حد می تواند افسار گسیخته شود.

چالش های گذشته و نقش سپیدز در مسیر پیشرفت باگت

شاید این موضوع که کارکنان در خلال کار یک ساندویچ هم برای خودشان درست کنند و میل کنند از اهمیت کمی برخوردار باشد و موضوع ساده ای به نظر برسد. اما فراموش نکنیم که همین موضوع ساده که در اکثر مواقع بر خلاف قوانین و مقررات یک رستوران نیز می باشد، می تواند با بی نظمی هایی که به دنبال آن ایجاد می شود، مثل موریانه تار و پود کسب و کار شما را نابود کند. نکته مهم اینجاست، که در همان سال 86 که همکاری خود را با شرکت سپیدز آغاز کردیم، این شرکت راهکار ها و ابزار های مناسبی در اختیار ما گذاشت و به نوعی کمک کننده مجموعه باگت بود. سپیدز با راهکار های خود ما را متوجه این موضوع ساخت که  بایستی مصرف و کارکرد خود را کنترل کنیم و دیدگاهی که در این زمینه در شرکت سپیدز وجود داشت برای ما قوت قلبی بود، چرا که به خوبی می دانستند که رستوران دار در این قسمت ها چه نیاز های خاصی دارد.

زمانی که شخصی تنها یک شعبه کوچکی را مدیریت میکند شاید بتواند بدون یک اتوماسیون نرم افزاری به کنترل و مدیریت کار خود بپردازد، گرچه در این حالت هم میتوان هوشمندانه تر رفتار کرد و از نرم افزار رستوران استفاده کرد، اما زمانی که با مدیریت بیش از یک شعبه سر و کار داریم، داشتن یا نداشتن یک اتوماسیون نرم افزاری قطعاً یکی از خطوط قرمز شما به حساب می آید. کمکی که یک اتوماسیون نرم افزاری به شما میکند را قطعاً نمی توانید نادیده بگیرید. حتی اگر با وجدان ترین کارمندان هم داشته باشید باز هم نمیتوانید کنترل دقیقی بر مصرف مواد اولیه، طبق آنچه برنامه ریزی کرده اید داشته باشید. این سبک از مدیریت دقیق و دشوار نیازمند یک بسته نرم افزاری است و هیچ راه دیگری وجود ندارد؛ یک سیستم نرم افزاری که محاسبات بسیار پیچیده را انجام دهد و برای شما یک پاسخ بسیار ساده ارائه کن